Pierwszym wykładem otwierającym drugi dzień XII Międzynarodowego Sympozjum Euro-CIU była prezentacja dr Sue Archbold z Wielkiej Brytanii, zatytułowany „Rehabilitacja niejedno ma imię – odmienne potrzeby rehabilitacyjne dzieci i dorosłych użytkowników implantów”. Dr Sue Archbold jest jedną z założycieli „The Ear Foundation”, przez wiele lat pełniła również funkcję jej prezesa. Swoją karierę naukową rozpoczynała jako nauczyciel osób niesłyszących. Dzięki zebraniu szerokiej gamy danych na przestrzeni wielu lat, dotyczących implantacji ślimakowej, opracowała wyniki badań analizujące ekonomiczne aspekty leczenia niedosłuchu, które zostały następnie opublikowane w wielu czasopismach i książkach. Badała problemy ważne dla rodzin, dzieci i dorosłych z ubytkiem słuchu i wciąż działa w przestrzeni publicznej na rzecz osób z niedosłuchem pomimo przebywania na emeryturze.

Zdaniem dr Archbold, w procesie powrotu do świata dźwięków rehabilitacja jest bardzo ważna (jeśli nie najważniejsza) zarówno dla osób dorosłych, jaki i dzieci. Uczy ona pacjentów, jak korzystać z procesorów dźwięku – bo gwarantuje on korzyści tylko wtedy, kiedy jest użytkowany cały czas, nie zaś jedynie sporadycznie. Procesor dźwięku zapewnia komfort w każdym miejscu – czy jest to głośna restauracja, czy przerwa w szkole. Dr Archbold przytaczała historie, w których opowiadała, jak czują się osoby tracące słuch oraz co czują rodzice, słysząc diagnozę „głuchota”. Rozpoznanie choroby zawsze wiąże się z ogromnymi zmianami w życiu, a osoby nią dotknięte potrzebują wsparcia i rehabilitacji do końca życia.

Dr Archbold zwróciła również uwagę na odpowiednią komunikację z pacjentami – każda informacja, skierowana do pacjenta, powinna być do niego dostosowana. Nie zawsze to, co pomaga jednej osobie, będzie zrozumiałe oraz przydatne dla kogoś innego. Przypominała również o tym, że każdą poradę orz informację znalezioną w internecie należy zweryfikować. Dr Archbold opowiedziała także o ciekawej inicjatywie The Ear Foundation – tygodniu, podczas którego młodzi użytkownicy implantów słuchowych z całej Europy spotykają się, by rozmawiać o swoich problemach, sytuacjach, w których sobie nie radzą, o tym, o czym nie chcą rozmawiać ze swoimi rodzicami. Pomimo tego, że uczestnicy tego „obozu” uczęszczają do szkół powszechnych, przyjeżdżają tam po to, by czuć się sobą i nawiązać kontakt z ludźmi takimi jak oni.